Listen

It has been a long time since I have had a bad day.

I have had difficult days and I still have ups and downs,

But a day where I just wake up and can't even get up?

It's been a long time since I've had one of those.

But I'm still struggling.

My concentration has improved,

I still have to write everything down,

 I still have to ask my husband for help to remember things.

But the everyday things, I do remember them.

I remember to make my son bring his homework to school, 

I remember to check if my daughter has her glasses on, 

I remember who has to bring their gym bags.

I'm not as tired as I used to be, 

but I struggle, 

I want to be able to do things at home again on a consistent base, 

I want to be able to go to the gym again 

without being completely exhausted the entire week.

But I am listening.

I am listening to my body when it tells me to stop,

I am listening to my heart when it starts to race with anxiety,

I am listening to my mind when it throws endless thoughts at me,

I've had days with nonstop migraines,

I've had days where I'm constantly fighting off anxiety attacks,

I've had days so exhausting 

that all I could do was wait for the day to be over 

so I could go back to bed.

But I am listening 

I am taking my medication,

I am going to therapy,

I am working hard.

I listen to myself and try to take care of me,

so that I won't reach that place of darkness and despair too often.

And it's working. 

I am getting better.

I choose to be open about my battle against depression, 

there is so much stigma and misunderstanding around this subject. 

Hopefully by talking freely about it, I can offer a bit of insight.

Het is een hele tijd geleden dat ik een slechte dag had.

Ik heb moeilijke dagen gehad en het gaat nog steeds met ups and downs,

maar een dag dat ik wakker word en niet eens mijn bed uit kan komen?

Het is lang geleden dat ik zo'n dag heb gehad.

Maar ik worstel nog steeds.

Mijn concentratie is verbeterd.

Ik moet nog steeds alles opschrijven.

En ik moet nog steeds aan mijn man vragen, 

om me te helpen om dingen te herinneren.

Maar de dagelijkse dingen, die kan ik onthouden.

Ik denk eraan om mijn zoon zijn huiswerk mee naar school te laten nemen

Ik denk eraan om te controleren of mijn dochter haar bril op heeft,

ik herinner me wie zijn gymtas mee moet nemen.

Ik ben niet meer zo moe als ik was,

maar ik worstel.

Ik wil weer in staat zijn om op een regelmatige basis thuis dingen te doen.

Ik wil weer naar de sportschool kunnen gaan, 

zonder de hele week volkomen uitgeput te zijn.

Maar ik luister.

Ik luister naar mijn lichaam als het me vertelt te stoppen.

Ik luister naar mijn hart als het in paniek begint te raken.

Ik luister naar mijn hoofd als het eindeloze gedachten naar me begint te gooien.

Ik heb dagen gehad met niet aflatende migraine,

ik heb dagen gehad waarin ik constant vecht tegen paniekaanvallen,

Ik heb dagen gehad zo uitputtend, 

dat ik alleen maar kon wachten tot de dag voorbij was 
en ik terug kon naar mijn bed.

Maar ik luister.

Ik neem mijn medicijnen,

Ik ga naar therapie,

Ik werk hard.

Ik luister naar mezelf en probeer voor mezelf te zorgen,

Zodat ik die plaats van donkerheid en wanhoop niet te vaak bereik.

En het werkt.

Ik word beter.

Ik kies ervoor om open te zijn over mijn strijd tegen depressie,

er is zoveel onbegrip en stigma rondom dit onderwerp.

Hopelijk kan ik door mijn openheid een beetje meer begrip teweegbrengen.