Sentiment

My husband and I bought our first dinner table a few years ago.

it was exactly what we wanted, 

big enough to fit our growing family 

and big enough for me to do my crafting and little projects.

We enjoyed our table,

it has always been the center piece of our home.

We did crafting and tea parties for birthdays and holidays,

I did my projects, 

while the kids were kept busy with paint or stickers and glitter glue.

I've told my kids about a thousand times to get down the table,

Warned them to mind their heads as the were going under the table.

I've shaken my head so many times, 

before I started cleaning crayons; pencil; spinach or spaghetti stains.

When we moved house, I started longing for another one.

The table was full of stains that could not be removed.

The kids had peeled pieces of the wood, 

but the size was still practical.

Mijn man en ik kochten onze eerste eettafel een paar jaar geleden.

het was precies wat we wilden,

groot genoeg voor ons groeiende gezin

en groot genoeg voor mijn projectjes en knutsels.

We genoten van onze tafel,

Het is altijd het middelpunt van ons huis geweest.

We knutselen en deden theepartijtjes voor verjaardagen en feestdagen,

ik werkte aan mijn projecten,

terwijl de kinderen werden beziggehouden met verf, stickers en glitterlijm.

Ik heb de kinderen wel duizend keer verteld om van de tafel af te komen,

Ze gewaarschuwd op hun hoofd te letten als ze er onderdoor gingen.

Ik heb zo vaak met mijn hoofd geschud,

vlak voordat ik begon met schoonmaken van potlood-; pen-; spinazie- of spagettivlekken.

Toen we verhuisden, begon ik te verlangen naar een andere tafel.

De tafel zat vol met vlekken die niet konden worden verwijderd.

De kinderen hadden stukjes hout eraf gepeuterd,

maar de grootte was nog praktisch.

Unable to say goodbye, I decided to paint it.

Now it's still in primer, I have to finish painting it soon.

But I'm absolutely happy with the result.

Best part was my sister walking in saying:

Wow, you have a new table!

Niet in staat om afscheid te nemen, besloot ik het te verven.

Het staat nog steeds in de grondverf,

dus ik moet het gauw afmaken.

Maar ik ben absoluut blij met het resultaat.

Het mooiste was dat mijn zus binnenliep en zei:

Wow je hebt een nieuwe tafel!

I was inspired by this little lantern and made the frame as decoration.

I stapled chicken wire to the back of the picture frame

 and painted it white with acrylic paint.

Then I just attached a few things to it with ribbon.

Ik werd geinspireerd door dit kleine lantarentje en maakte het de lijst als decoratie.

Ik heb kippengaas aan de achterkant van het fotolijstje vastgeniet,

en het wit geverfd met acrylverf.

Daarna heb ik er een paar dingetjes met lint aan vastgemaakt.

I just want to say how happy I am with my followers.

I remember when there was one little picture,

from my husband who surprised me by being my first follower.

Every time I see a new picture I do a dance around the room!

But to be clear,

I appreciate all of you who take the time 

to read my words and look at my pictures!

Ik wil nog even zeggen hoe blij ik ben met mijn volgers.

Ik weet nog toen daar bovenin een ikoontje was te zien,

dat van mijn man, die mij verraste door mijn eerste volger te zijn.

Elke keer als ik een nieuw fotootje zie doe ik een dansje door de kamer!

Maar voor de duidelijkheid,

Ik waardeer jullie allen die de moeite doen 

om mijn woorden te lezen en mijn foto's te bekijken!

xx Mirjam