Onschuld

* Click here for English. *


Mijn jongen wordt groot.

Elke dag wordt hij groter en wijzer.
En daarmee ook zijn wereld.

Ik wou dat hij precies zo kon blijven als hij nu is.

Ik wil niet dat hij ooit achter het bestaan komt van moord; prostitutie;
pedofilie; pornografie; schietpartijen op scholen.. 

Al de vreselijke dingen die er daarbuiten gebeuren.

Ik besef dat deze dingen deel zijn van mijn wereld. 


Niet de zijne.


Zijn wereld bestaat uit Mario Galaxy, school, gym, Sponge Bob, Phineus en Ferb, 
lego, eten, nog meer eten, frietjes, huiswerk, vrienden en familie.

Dat is alles, dat is zijn hele wereldje.

En ik zou het heel fijn vinden, als dat zo kon blijven.

Ik moet hem vertellen over de bloemetjes en de bijtjes.
De echt versie, niet de kleuterversie.
Ik wil dat van ons uitleg krijgt, dat hij met ons kan praten.

Maar ik aarzel..
Ik wil niet echt dat hij deelgenoot wordt van mijn wereld.

We zaten laatst op de bank.
Er omheen draaiend probeerde ik met hem te praten over s-e-x.

Uiteindelijk zei ik:  "Weet je, je kan met ons overal over praten.
We willen met je kunnen praten, en je vertellen hoe wij over dingen denken.
Niet iedereen denkt hetzelfde. En we willen je onze waarden meegeven."

"Weet je, je kunt ons zelfs vragen stellen over sex."

Alleen al het zeggen van het woord in het bijzijn van mijn negenjarige,
maakte dat ik me ongemakkelijk voelde.
Alsof ik door het noemen van dit woord zijn wereld al had verpest.

"Dus? Heb je vragen?"
"Ja mam, ik heb wel een vraag," zei hij.

Ik zette me schrap, we gingen dit echt doen.


"Mam, wat zijn drugs?"

Wat zijn jouw gedachten?
Hoe heb je jouw kinderen voorbereid, 
of hoe ben je van plan om je kinderen voor te bereiden?
Ik hoor graag van je.