Hindsight

I'm so excited to be over at Chosen chaos today!

I'm there talking to my 18 year old self.

I met Jamie on Lovelinks that is now called Yeah write. 

(It's a wonderful blogging community.)

She was the first one to ever ask me to guest post, 

which was a huge encouragement for me to keep writing. 

Please hop over to read my post and have a look around while you're there.

Ik ben zo enthousiast om vandaag bij Chosen chaos te zijn!

Ik praat daar tegen mijn 18 jarige zelf.

Ik heb Jamie via Lovelinks, wat tegenwoordig Yeah write is, leren kennen.

(Een hele leuke blog community.)

Ze is de allereerste geweest die mij vroeg voor een gast post,

wat een ontzettende aanmoediging was om te blijven schrijven.

De Nederlandse vertaling staat hier, maar ga toch even kijken naar mijn post als je wilt.

Ik zie je soms,

In de onzekere gestalte van een tiener meisje.

Schouders licht gebogen, ogen neergeslagen, 

niet echt zeker van je persoonlijkheid.

Onbewust van je schoonheid.

Soms passeer je me met een groep vrienden,

Je bent uitbundig, grappig, luidruchtig, 

maar de schouders trekken mijn aandacht.

Ik hoor je in een oud lied dat toevalligerwijs mijn oren vindt.

Woorden die eens keer op keer werden herhaald.

Een hart uitgegoten in geluid.

Ik zie je op een Tumblr blog en vang een glimp op van die persoonlijkheid,

Vlak voordat het zich weer terugtrekt in de schaduwen.

Ik wil je aanmoedigen om rechtop te staan,

Je omhelzen met mijn ogen, vasthouden met mijn glimlach.

Maar ik kan jouw wereld niet binnenstappen,

En jij niet in de mijne.

Je kan mij niet zien.

Je moet nog uitvinden wie je bent en wie je wilt zijn.

Er is een verlangen in jou om opgemerkt te worden, en tegelijkertijd verschuil je jezelf.

Je bent zo bang om jezelf te zijn; je weet niet eens hoe je jezelf moet zijn.

Je zal het niet vinden in anderen.

Je zal het niet vinden door anderen te kopieren.

Je zal het niet vinden door het uiterste van jezelf te eisen 

en elke mogelijke last op die tengere schouders te nemen.

Je zal het vinden, wanneer je in jezelf kijkt.

Je hebt een persoonlijkheid, het is er.

Het enige wat je hoeft te doen is jezelf zijn.

Jij, uniek, mooi, perfect.

Ik zou je dit willen vertellen.

Maar wat ik het liefste zou willen, is dat je me kon zien.

Als je mij kon zien, dan had je mijn woorden niet nodig.

Als je naar me kon kijken,

Zou je de sterkte, de kracht binnen in mij zien.

Een kracht die boven alles uitstijgt,

Zo krachtig, dat hoe vaak je ook onderuit wordt gehaald,

je het stof van je af veegt, opstaat en glimlacht door je tranen heen.

Als je dat kon zien, mijn schat,

Dan zou je weten hoe je je schouders moet rechten. 

Ik zou je hand vast willen houden, aan je zijde willen staan,

Je helpen, je afschermen, je beschermen.

Er zijn zoveel wijze woorden die ik in je hart wil fluisteren.

Maar dan ontmoeten onze ogen elkaar.

Heel even maar..een fractie van een seconde, misschien.

En ik hap naar adem,

Want wat ik in jouw ogen zie,

Is precies hetzelfde wat je in de mijne zou zien.