Magic moment

It's raining, 

again.

What is it with this summer?

What happened to the sun?

Everyone's complaining, but not you.

You're standing in front of the window, touching it with one hand.

Eyes wide open in curious amazement.

Watching those magic summer drops fall down.

The garden that was bright and sunny just minutes ago, is turning into a muddy mess.

But I see only excitement in your eyes.

As quickly as the rain has started, it stops.

The lawn has turned into a swamp.

"Do you want to go outside?"

She jumps in excitement, as I walk towards her holding her rain boots.

She stomps in the water, splashes with her hands,

giggles at her reflection.

Her enthusiasm warms my heart.

And I promise myself, not to complain when it starts to rain again,

but to jump in the puddles with her.

Het regent, 
alweer.
Wat is er aan de hand met deze zomer?
Wat is er met de zon gebeurd?


Iedereen klaagt, maar jij niet.
Je staat voor het raam, met een hand er tegenaan.
Je ogen zijn wijd open in nieuwsgierige verwondering.
Je kijkt naar de magische druppels die omlaagvallen.
De tuin die minuten geleden nog zonnig was, verandert in een modderige knoeiboel.
Maar ik zie alleen maar opwinding in je ogen.


Net zo snel als de regen is begonnen, houdt het weer op.


"Wil je naar buiten?"


Ze springt van opwinding, terwijl ik naar haar toeloop 
met haar regenlaarzen in mijn handen.


Ze stampt in het water, spettert met haar handen,
giechelt naar haar spiegelbeeld.
Haar enthousiasme verwarmt mijn hart.


En ik beloof mezelf om niet te klagen als het weer gaat regenen,
maar om samen met haar in de plassen te springen.