Finders keepers

I've been doing a lot of crafting lately.

Some of these projects are top secret, 

because they are gifts, so I can't show them to you. 

But I can show you this. 

Last year I found these great bendable branches.

(Click here and here)

This year I found them again.

Enough to make two wreaths.

They are birch tree branches, they're long and flexible. Perfect for wreath making.

Once the branches get dry they break easily,

 but you can fix that by placing them in  the bathtub.

Ik ben de laatste dagen erg veel aan het knutselen.

Sommige van deze knutsels zijn topgeheim omdat het kadootjes zijn, 

dus die kan ik niet delen.

Maar dit kan ik wel laten zien.

Vorig jaar vond ik goede buigbare takken.

(Klik hier en hier.)

Dit jaar vond ik ze weer. 

Genoeg om twee kransen mee te maken.

Het zijn berkentakken, ze zijn lang en buigbaar. Perfect om kransen mee te maken.

Als de takken droog worden, breken ze gemakkelijk,

maar dat is handig op ze lossen door ze even in de badkuip te leggen.

Sunday gatherings

Today I decided to gather a few of my pictures in a video.

Many hours and a few grey hairs later..

Anyway, it's 23.25 hrs here, so it's still Sunday.

Enjoy!

Vandaag besloot ik om een paar van mijn foto's bij elkaar te verzamelen in een video.

Vele uren en een aantal grijze haren later..

In ieder geval is het nu 23.25 u, dus het is nog steeds zondag.

Veel plezier!

Istanbul

For our anniversary my husband surprised me with a weekend in Istanbul.

A fun part about visiting Istanbul was that I got to make city pictures.

I never really get a chance to make those.

Voor ons twaalfjarig huwelijk verraste mijn man mij met een weekendje Istanbul.

Een van de leuke dingen daarvan was, dat ik een keer stadsfoto's kon maken.

Ik krijg eigenlijk nooit de kans om die te maken.

More pictures next time!

Volgende keer meer foto's!

Sunday gatherings

Autumn wind.

Take me outside.

Where the fall wind blows.

Peculiar wind, with a touch of cold.

Where golden leaves swirl around my head.

Where crispy sounds accompany my steps.

And I shall breath, and I shall gaze.

With autumn wind around my face.

Mirjam Rose

Herfst wind.

Neem me mee naar buiten.

Waar de herfstwind waait.

Merkwaardige wind, met een vleugje kou.

Waar gouden bladeren dwarrelen om mijn hoofd.

Waar knisperende geluiden mijn voetstappen vergezellen.

En ik zal ademen, ik zal bewonderen.

Met de herfstwind rond mijn gezicht.

Mirjam Rose.

Today I gather words instead of pictures.

I hope you enjoy it.

Have a wonderful Sunday.

Vandaag verzamel ik woorden in plaats van plaatjes.

Ik hoop dat je ervan geniet.

Een hele fijne zondag gewenst.

Intertwined

We don't have many pictures together.

In the first half of our marriage, my husband took most of the pictures.

And now, I take most of the pictures.

But there is this picture of the two of us, that is my favorite.

It's a picture taken on our wedding day.

 Our hands together.

And that's how it has been ever since,

 even in hard times.

We hebben niet veel foto's samen.

In het eerste gedeelte van ons huwelijk, nam mijn man de meeste foto's,

en nu doe ik dat.

Maar er is een foto van ons tweeen die mijn favoriet is.

Het is een foto die van ons genomen is op onze trouwdag.

Onze handen samen.

En zo is het sindsdien geweest, zelfs in moeilijke tijden.

Our eyes can find each other across a room,

in reassurance, in laughter, in recognition.

You can drive me insane at times, but I never want to miss you.

Sometimes everything about you irritates me.

Sometimes everything about you makes me love you more.

Misunderstandings can set up camp between us.

Other times we are one heart, one heartbeat.

Simple gestures between us are loaded.

They carry the weight of thousands of memories.

We have a bond that ties us together in love, in pain.

Our lives are intertwined by chance, by choice. 

What binds us together can never be undone.

Parts of you and me together are walking around our house. 

Your eyes, my hands; your strength, my stubbornness; my smile, your freckles.

They pull us even closer together, constantly reminding us of our bond.

Onze ogen kunnen elkaar tegemoet komen in een ruimte,

in geruststelling, in gelach, in herkenning.

Er zijn tijden dat je me gek maakt, maar ik wil je niet missen.

Soms irriteert alles aan jou mij.

Soms maakt alles aan jou dat ik meer van je houdt.

Onbegrip kan een kamp opzetten tussen ons in,

andere keren zijn we een hart, een hartslag.

Simple gebaren van ons tweeen zijn geladen.

Ze dragen het gewicht van duizenden herinneringen.

We hebben een band die ons samenbind in liefde, in pijn.

Onze levens zijn samengevlochten door toeval, door keus.

Wat ons samenbindt kan nooit meer ongedaan worden gemaakt.

Delen van jou en mij samen lopen rond in ons huis.

Jouw ogen, mijn handen; jouw kracht, mijn koppigheid; 

mijn glimlach, jouw sproeten.

Ze binden ons nog hechter samen, 

ons voortdurend herinnerend aan onze band.

It has been twelve and a half years.

I met you on a day that my heart was heavy and you made me smile.

After all this time you can still fill my heart with laughter.

We zijn nu 12 en een half jaar getrouwd.

Ik ontmoette je op een dag dat ik verdrietig was, en je maakte me aan het lachen.

Na al die jaren, kun je mijn hart nog steeds vullen met blijdschap.

Happy moments

(* even naar beneden scrollen voor Nederlands)

We sat in front of the window together.

The house was quiet and it was just the two of us.

It was a typical autumn day.

Windy, rainy, cozy.

"Remember that I told you about fall," I said.

"Look. The leaves are falling from the trees.

Look at all those pretty colors.

See, the wind is playing with the leaves.

Can you see the wind in the trees?"

I enjoyed, as I explained a magical, yet common phenomenon.

She gasped, she whispered, she laughed, she yelled.

"Can you make sounds like the wind?"

"Whhhooooooo..Whooooo."

She giggled, she pointed, she opened her eyes wide.

"Look! That leaf is falling in the water."

"OH! Look at that one going across the street."

"There is another one!"

"It's fall, Mommy."

"Yes, and when it's fall,

 the leaves get pretty colors and fall from the trees."

"Look, there's a little leave right here."

"I am going to help the wind Mom."

"Whoooooo, whoooo."

"I think you have to blow harder."

"WHOOOOO!"

"Yay! I helped the wind!"

This.

 This is what I love about being a mother.

We zaten samen voor het raam.

Het huis was stil en we waren met z'n tweeen.

Het was een typische herfstdag,

winderig, regenachtig, gezellig.

"Weet je nog dat ik je verteld heb over de herfst?" , zei ik.

Kijk de blaadjes vallen van de bomen

Kijk naar al die mooie kleuren.

Zie je dat de wind speelt met de blaadjes.

Kan je de wind in de bomen zien?

Ik genoot, terwijl ik een magisch en toch heel gewoon verschijnsel uitlegde.

Ze hapte naar adem, ze fluisterde, ze lachte, ze riep.

"Kan je het geluid van de wind nadoen?"

"Whoeoeoeoe........Woeoeoe."

Ze giegelde, ze wees, ze sperde haar ogen wijd open.

"Kijk!  Dat blaadje valt in het water."

"OH! Kijk die gaat dwars door de straat."

"Daar is er nog een!"

"Het is herfst, Mamma."

"Ja, en als het herfst is krijgen de blaadjes mooie kleuren

 en vallen ze van de bomen."

"Kijk, hier vlakbij is een klein blaadje."

"Ik ga de wind helpen, Mam."

"Whoeoeoeoe...Woeoeoe."

"Ik denk dat je harder moet blazen."

"WOEOEOEOE!"

"Ja! Ik heb de wind geholpen!"

Dit.

Dit is waarom ik het geweldig vind om een moeder te zijn.

Words

* Scroll naar beneden voor Nederlands. *

I love words.

I love clever wit and use of words, that make me burst out into laughter;

Words that capture me and carry me to another place and time.

Words that pierce my soul, give me insight and form the doorway to a world unknown to me.

I love words that contain wisdom and comfort;

words that open my eyes to another way, another possibility to live my life.

I love carefully placed and formulated words, 
catching my attention and raising my awareness.

I love soothing words, that place a bandage on my heart.

Words that make me gasp, or make my eyes misty.

I love a swirl and sway of words that turns writing 
into poetry.

I love honest and genuine lettering;

words that reach the insides of my heart.

I love bold statements.

I love how words can carry a heavy load;

words that can change me forever.

I love simple truths and familiar verbs; 

friendly gestures, encouraging words.

The power of words cannot be measured.

The 'written' word should always be treasured.

Ik hou van woorden.

Ik hou van spitsvondigheid en gebruik van woorden dat me in lachen doet uitbarsten;
woorden die me vastgrijpen en meenemen naar een andere plaats en een andere tijd;
woorden die tot mijn ziel doordringen 
en een ingang geven in een wereld die mij onbekend is.

Ik hou van woorden die wijsheid en vertroosting bevatten;
woorden die mijn ogen openen voor een andere manier,
 een andere mogelijkheid om mijn leven te leven.

Ik hou van zorgvuldig geformuleerde en geplaatste woorden, 
die mijn aandacht opeisen en die mij ergens van bewustmaken.

Ik hou van geruststellende woorden, die een peister vormen op mijn hart;
woorden die me de adem benemen of mijn ogen mistig maken.

Ik hou van het krullen en zwieren van woorden dat schrijven verandert 
in poezie.
Ik hou van eerlijk en oprechte bewoordingen;
woorden die het binnenste van mijn hart bereiken.

Ik hou van gedurfde uitspraken.
Ik hou ervan hoe woorden een zware last kunnen dragen;
woorden die me voor altijd kunnen veranderen.

Ik hou van eenvoudige waarheden en vertrouwde werkwoorden
Van vriendelijke gebaren, aanmoedigende woorden.

De macht van woorden is onmeetbaar.
Het 'geschreven' woord zou altijd gekoesterd moeten worden.

(Ik koester het geschreven woord.)

Update

I've been having some problems with my back lately,

So I haven't been here for quite some time.

Depression wise I am doing better.

So even though I have moments where I feel like an 85 year old woman,

I have fun with my kids.

It is annoying though, but I take back pain over depression any day.

Today I realized that I have 57 concept post ready (no kidding),

So maybe It's time to share some of those..Maybe.

For now a few pictures.

Ik heb wat problemen met mijn rug de laatste tijd,

dus ik ben hier al een tijdje niet geweest.

Wat depressie betreft gaat het beter.

Dus ook al voel ik me af en toe als een vrouw van 85,

ik heb plezier met mijn kinderen.

Het is wel heel vervelend, maar geef mij liever rugpijn dan depressie.

Vandaag besefte ik dat ik 57 concept berichten klaar heb liggen (echt waar),

Dus misschien is het tijd om daar iets van te delen..Misschien.

Voor nu een paar foto's.