Holidays

The past few days have been fun, but exhausting.

We celebrated my 30..mumble..mumblelest something birthday;

okay 38..sigh.

De laatste paar dagen waren leuk maar uitputtend.

We vierden mijn 30.. mompel, mompelste en nog iets verjaardag;

Okee 38..zucht.

We celebrated Christmas;

We vierden kerstfeest;

(I was in my I'm-going-to-stand-in-the-kitchen-and-cook-all-day-clothes, don't judge!)

(Ik had mijn ik-ga-de-hele-dag-in-de-keuken-staan-om-te-koken-kleren-aan, 

niet oordelen!)

Picture from phone
Foto vanaf de telefoon.

We celebrated Melody's 7th birthday;

We vierden Melody's 7de verjaardag;

and I cohosted and decorated a babyshower for my sister.

En ik hielp mee met het organiseren en decoreerde een babyshower voor mijn zus.

I am completely exhausted,

But tonight I'm going to celebrate.

I am going to celebrate because I did well in 2012.

I fought and struggled and paused and enjoyed, and I have grown.

And I am looking forward to 2013.

 Because I know the things I have learned this year,

 will make next year so much better.

Ik ben compleet versleten.

Maar vanavond ga ik feestvieren.

Ik ga feestvieren omdat ik het goed heb gedaan in 2012.

Ik heb gevochten en geworsteld en gepauzeerd en genoten, en ik ben gegroeid.

En ik kijk uit naar 2013.

Want ik weet dat de dingen die ik dit jaar heb geleerd,

 het komende jaar zoveel beter zullen maken.

This last post of the year should end with a picture, right?

A stylish beautiful picture of me.

Since there is no way I can pull this off right now,

I'm keeping it very real...

Deze laatste post van het jaar zou eigenlijk moeten eindigen 

met een stijlvolle prachtige foto van mij, vind je niet?

Aangezien ik dat echt niet voor mekaar ga krijgen nu,

Hou ik het maar bij de realiteit...

So, from unedited, unmake-upped , uncombed, unpolished, tired me:

Dus, van onbewerkte, onopgemaakte, ongekamde, ongepolijste, vermoeide ik:

And wish me luck..Because this face has to go to a party tonight..

En wens me succes..Want dit gezicht moet naar een feestje vanavond..

Sunday gatherings

It's rainy and windy and grey outside.

But I don't mind. Inside it's warm and cozy and I love all the decorations around me.

Het is regenachtig en winderig en grijs buiten.
Maar dat vind ik niet erg. Binnen is het warm en gezellig en ik geniet van alle versieringen.

Silence

Angel

It love this time of the year,

 but it it also a very busy time.

This week I will just post pictures. 

I hope you enjoy them.

Ik hou van deze tijd van het jaar, 

maar het is ook een hele drukke tijd.

Deze week, plaats ik alleen maar foto's.

Ik hoop dat je ervan geniet.

On Tuesday, December 18th, there will be a blogger day of silence. We will post the button and that’s it. Please try to not post anything else that day if possible.

We can’t imagine how they must be feeling, especially this close to the holidays. We would love for you to spread the word on your own blog, Facebook, Twitter, etc. Let’s make a difference and use blogging in a positive way. Thank you in advance for participating.

Love,

The Blog World

p.s. If you would like to, copy-paste and repost any part of this, please do. Share on.

Glow

I always enjoy this time of year.

I love the little traditions and all the decorating.

All of my kids have their own little Christmas tree

 and their own little box of decorations.

I love watching them decorate their own tree.

This time of year is the darkest, 

but when I check on my kids at night,

I see the soft glow of multicolored Christmas lights on their faces.

Ik geniet altijd van deze tijd van het jaar.

Ik hou van kleine tradities en al het versieren.

Mijn kinderen hebben allemaal hun eigen kerstboompje 

en hun eigen doosje met kerstversiering.

Ik geniet ervan om te kijken hoe ze hun eigen boom versieren.

Deze tijd is de donkerste tijd van het jaar, 

maar als ik 's nachts naar mijn kinderen ga kijken,

zie ik de zachte gloed van veelkleurige kerstlichtjes op hun gezichten.

Linking up to my favorite linkup with Alison and Galit.

Sunday Gatherings

Today pictures from my home.

I'll have to wait for Sinterklaas to end,

 but secretly I am beginning to feel a little Christmas spirit.

Vandaag foto's uit mijn huis. 

Ik wacht nog even tot het Sinterklaasfeest voorbij is, 

maar heel stiekum ben ik alvast een beetje in de kerstfeer aan het komen.

Have yourself a very lovely Sunday!

Ik wens je een hele fijne zondag!

Finders keepers

I've been doing a lot of crafting lately.

Some of these projects are top secret, 

because they are gifts, so I can't show them to you. 

But I can show you this. 

Last year I found these great bendable branches.

(Click here and here)

This year I found them again.

Enough to make two wreaths.

They are birch tree branches, they're long and flexible. Perfect for wreath making.

Once the branches get dry they break easily,

 but you can fix that by placing them in  the bathtub.

Ik ben de laatste dagen erg veel aan het knutselen.

Sommige van deze knutsels zijn topgeheim omdat het kadootjes zijn, 

dus die kan ik niet delen.

Maar dit kan ik wel laten zien.

Vorig jaar vond ik goede buigbare takken.

(Klik hier en hier.)

Dit jaar vond ik ze weer. 

Genoeg om twee kransen mee te maken.

Het zijn berkentakken, ze zijn lang en buigbaar. Perfect om kransen mee te maken.

Als de takken droog worden, breken ze gemakkelijk,

maar dat is handig op ze lossen door ze even in de badkuip te leggen.

Sunday gatherings

Today I decided to gather a few of my pictures in a video.

Many hours and a few grey hairs later..

Anyway, it's 23.25 hrs here, so it's still Sunday.

Enjoy!

Vandaag besloot ik om een paar van mijn foto's bij elkaar te verzamelen in een video.

Vele uren en een aantal grijze haren later..

In ieder geval is het nu 23.25 u, dus het is nog steeds zondag.

Veel plezier!

Istanbul

For our anniversary my husband surprised me with a weekend in Istanbul.

A fun part about visiting Istanbul was that I got to make city pictures.

I never really get a chance to make those.

Voor ons twaalfjarig huwelijk verraste mijn man mij met een weekendje Istanbul.

Een van de leuke dingen daarvan was, dat ik een keer stadsfoto's kon maken.

Ik krijg eigenlijk nooit de kans om die te maken.

More pictures next time!

Volgende keer meer foto's!

Sunday gatherings

Autumn wind.

Take me outside.

Where the fall wind blows.

Peculiar wind, with a touch of cold.

Where golden leaves swirl around my head.

Where crispy sounds accompany my steps.

And I shall breath, and I shall gaze.

With autumn wind around my face.

Mirjam Rose

Herfst wind.

Neem me mee naar buiten.

Waar de herfstwind waait.

Merkwaardige wind, met een vleugje kou.

Waar gouden bladeren dwarrelen om mijn hoofd.

Waar knisperende geluiden mijn voetstappen vergezellen.

En ik zal ademen, ik zal bewonderen.

Met de herfstwind rond mijn gezicht.

Mirjam Rose.

Today I gather words instead of pictures.

I hope you enjoy it.

Have a wonderful Sunday.

Vandaag verzamel ik woorden in plaats van plaatjes.

Ik hoop dat je ervan geniet.

Een hele fijne zondag gewenst.

Intertwined

We don't have many pictures together.

In the first half of our marriage, my husband took most of the pictures.

And now, I take most of the pictures.

But there is this picture of the two of us, that is my favorite.

It's a picture taken on our wedding day.

 Our hands together.

And that's how it has been ever since,

 even in hard times.

We hebben niet veel foto's samen.

In het eerste gedeelte van ons huwelijk, nam mijn man de meeste foto's,

en nu doe ik dat.

Maar er is een foto van ons tweeen die mijn favoriet is.

Het is een foto die van ons genomen is op onze trouwdag.

Onze handen samen.

En zo is het sindsdien geweest, zelfs in moeilijke tijden.

Our eyes can find each other across a room,

in reassurance, in laughter, in recognition.

You can drive me insane at times, but I never want to miss you.

Sometimes everything about you irritates me.

Sometimes everything about you makes me love you more.

Misunderstandings can set up camp between us.

Other times we are one heart, one heartbeat.

Simple gestures between us are loaded.

They carry the weight of thousands of memories.

We have a bond that ties us together in love, in pain.

Our lives are intertwined by chance, by choice. 

What binds us together can never be undone.

Parts of you and me together are walking around our house. 

Your eyes, my hands; your strength, my stubbornness; my smile, your freckles.

They pull us even closer together, constantly reminding us of our bond.

Onze ogen kunnen elkaar tegemoet komen in een ruimte,

in geruststelling, in gelach, in herkenning.

Er zijn tijden dat je me gek maakt, maar ik wil je niet missen.

Soms irriteert alles aan jou mij.

Soms maakt alles aan jou dat ik meer van je houdt.

Onbegrip kan een kamp opzetten tussen ons in,

andere keren zijn we een hart, een hartslag.

Simple gebaren van ons tweeen zijn geladen.

Ze dragen het gewicht van duizenden herinneringen.

We hebben een band die ons samenbind in liefde, in pijn.

Onze levens zijn samengevlochten door toeval, door keus.

Wat ons samenbindt kan nooit meer ongedaan worden gemaakt.

Delen van jou en mij samen lopen rond in ons huis.

Jouw ogen, mijn handen; jouw kracht, mijn koppigheid; 

mijn glimlach, jouw sproeten.

Ze binden ons nog hechter samen, 

ons voortdurend herinnerend aan onze band.

It has been twelve and a half years.

I met you on a day that my heart was heavy and you made me smile.

After all this time you can still fill my heart with laughter.

We zijn nu 12 en een half jaar getrouwd.

Ik ontmoette je op een dag dat ik verdrietig was, en je maakte me aan het lachen.

Na al die jaren, kun je mijn hart nog steeds vullen met blijdschap.

Happy moments

(* even naar beneden scrollen voor Nederlands)

We sat in front of the window together.

The house was quiet and it was just the two of us.

It was a typical autumn day.

Windy, rainy, cozy.

"Remember that I told you about fall," I said.

"Look. The leaves are falling from the trees.

Look at all those pretty colors.

See, the wind is playing with the leaves.

Can you see the wind in the trees?"

I enjoyed, as I explained a magical, yet common phenomenon.

She gasped, she whispered, she laughed, she yelled.

"Can you make sounds like the wind?"

"Whhhooooooo..Whooooo."

She giggled, she pointed, she opened her eyes wide.

"Look! That leaf is falling in the water."

"OH! Look at that one going across the street."

"There is another one!"

"It's fall, Mommy."

"Yes, and when it's fall,

 the leaves get pretty colors and fall from the trees."

"Look, there's a little leave right here."

"I am going to help the wind Mom."

"Whoooooo, whoooo."

"I think you have to blow harder."

"WHOOOOO!"

"Yay! I helped the wind!"

This.

 This is what I love about being a mother.

We zaten samen voor het raam.

Het huis was stil en we waren met z'n tweeen.

Het was een typische herfstdag,

winderig, regenachtig, gezellig.

"Weet je nog dat ik je verteld heb over de herfst?" , zei ik.

Kijk de blaadjes vallen van de bomen

Kijk naar al die mooie kleuren.

Zie je dat de wind speelt met de blaadjes.

Kan je de wind in de bomen zien?

Ik genoot, terwijl ik een magisch en toch heel gewoon verschijnsel uitlegde.

Ze hapte naar adem, ze fluisterde, ze lachte, ze riep.

"Kan je het geluid van de wind nadoen?"

"Whoeoeoeoe........Woeoeoe."

Ze giegelde, ze wees, ze sperde haar ogen wijd open.

"Kijk!  Dat blaadje valt in het water."

"OH! Kijk die gaat dwars door de straat."

"Daar is er nog een!"

"Het is herfst, Mamma."

"Ja, en als het herfst is krijgen de blaadjes mooie kleuren

 en vallen ze van de bomen."

"Kijk, hier vlakbij is een klein blaadje."

"Ik ga de wind helpen, Mam."

"Whoeoeoeoe...Woeoeoe."

"Ik denk dat je harder moet blazen."

"WOEOEOEOE!"

"Ja! Ik heb de wind geholpen!"

Dit.

Dit is waarom ik het geweldig vind om een moeder te zijn.