I have always hated Mondays.
Apparently I wasn't the only one.
Recently that changed.
Monday is the day where I take the kids to school, and return to an empty quiet house.
Monday is like a clean slate, like fresh laundry, like an empty page in a busy schedule.
It's the day I always find time to email a friend, to post on my blog and to visit other blogs.
Mondays I find the time to craft and it feels like cleaning my house is a piece of cake.
I feel hopeful, energetic and on those Mondays that I don't,
who minds if I just spend my Monday doing nothing at all?
This Monday I did not know what to do with my free time.
After two weeks of my kids at home on a break, the possibilities dazzled me.
Even with one kid at home.
(Very conveniently she has a three week break instead of two like the others.)
I sat behind my computer in delight,
but was interrupted because I had to run after the neighbors cat.
I kinda feel the need to protect the little bird nest in my garden.
Then my daughter asked me to help her build a Lego house and I couldn't refuse.
Then I realized I had to do the groceries.
Doing groceries with my kid is like trying to do groceries
with a hyperactive Monkey on drugs,
while at the same time trying to answer all of it's crazy questions.
while at the same time trying to answer all of it's crazy questions.
I am not exaggerating.
The two of us went and did the groceries together.
Then she wanted to go to the playground.
So we went.
Why not, It was a Monday.
I sat and watched her play.
It was a little bit windy.
The empty playground was surrounded by green grass decorated with daisies and dandelions.
The air was filled with that earthly wonderful smell right after a rain,
combined with the sweet smell of spring blossom.
combined with the sweet smell of spring blossom.
As I sat there my wild and precious Monday morning passed me by.
And I realized that It didn't even matter.
Ik heb altijd een hekel gehad aan maandagen.
Ik heb er zelfs een Pinterest bord over.
Blijkbaar ben ik niet de enige.
De laatste tijd is dat veranderd.
Maandag is de dag waarop ik de kinderen naar school breng,
en terugkeer naar een leeg en stil huis.
Maandag is als een schone lei, als frisse schone was,
als een lege bladzijde in een overvolle agenda.
Het is de dag dat ik altijd de tijd vind om een vriendin te mailen,
een blogpost te maken of andere blogs te bezoeken.
een blogpost te maken of andere blogs te bezoeken.
Op maandags vind ik tijd om te knutselen en lijkt het een makkie om mijn huis schoon te houden.
Ik voel me hoopvol, energiek en als ik me een maandag niet zo voel,
wie kan het dan schelen als ik de hele maandag niets doe?
Deze maandag wist ik gewoon niet wat te doen met mijn vrije tijd.
Na twee weken met de kinderen thuis in de vakantie duizelden de mogelijkheden mij.
Zelfs met een kind thuis.
(Super handig heeft zij drie weken vakantie, inplaats van twee weken zoals de andere twee.)
Ik ging enthousiast achter mijn computer zitten,
maar werd onderbroken omdat ik achter de kat van de buren aan moest rennen.
Ik voel me nogal verantwoordelijk voor het vogelnestje in de tuin.
Toen vroeg mijn dochter of ik een lego huis mnet haar wilde bouwen en dat kon ik niet weigeren.
Toen bedacht ik dat ik boodschappen nodig had.
Boodschappen doen met mijn kind,
is proberen boodschappen te doen met een hyperactief aapje aan de drugs
terwijl je tegelijkertijd al zijn gekke vragen probeert te beantwoorden.
terwijl je tegelijkertijd al zijn gekke vragen probeert te beantwoorden.
Ik overdrijf niet.
Daarna wilde ze naar de speeltuin.
Dus we gingen.
Waarom niet? Het was maandag.
Ik zat en ik keek hoe ze speelde.
Het waaide een beetje.
De lege speeltuin werd omringd door groen gras versierd met madeliefjes en paardebloemen.
De lucht was gevuld met die heerlijke aardeachtige geur,
zoals het ruikt vlak na een regenbui vermengd met de zoete geur van lente bloesem.
Ik zat daar terwijl mijn kostbare maandagochtend aan mijn voorbijging.
En ik realiseerde me dat het me niets kon schelen.
