Het is mogelijk om jezelf meerdere keren in het leven even kwijt te zijn.
Dat geldt waarschijnlijk niet voor iedereen,
Ik ken mensen die zichzelf nooit kwijt zullen raken in verwachtingen, eisen
of de vastberadenheid om de beste versie van zichzelf te zijn.
Sommige mensen zullen nooit worden lamgeslagen door de oneindige eis
om niets anders te leveren dan perfectie.
Sommigen zullen nooit de strijd ervaren tussen je eigen behoeften
en wat het dan ook is dat ze op dat moment belangrijker vinden.
En Sommigen zullen nooit herhaaldelijk kiezen tegen hun eigen behoeften in.
Die mensen mogen zich gelukkig prijzen.
Ze zullen niet vastlopen of ontdekken dat ze proberen door te gaan
met een lege batterij.
Ik wel.
Ik vind mezelf keer op keer op keer weer op deze plek.
Soms denk ik dat de strijd tegen perfectionisme een veel zwaardere strijd is dan de strijd tegen depressie.
Ik weet zo goed als zeker dat dit hetgene is wat mijn depressie voedt en de zwaarbeladen periodes opwekt.
Dagen gevuld met gedachten van twijfelen aan mezelf en falen.
Ik blijf telkens uit de schaduw klimmen en blijf mijn weg naar het zonlicht vervolgen.
Soms is het slechts een stap om weer in het licht te staan.
Op andere dagen Is het een zware klim en vergt het van mij
dat ik alle vaardigheden en kracht die ik kan vinden aanwend.
Er zijn er die dit nooit zullen begrijpen.
Deze mensen zullen mijn struikelen en vallen zien als het bewijs van een zwakke persoonlijkheid.
Ze zullen me met liefdevolle strengheid willen toespreken en ervoor zorgen dat ik op de hoogte ben van hun gedachten over mij.
Ze hebben er geen idee van dat elke keer dat zij hun mening uiten,
ze mij een treetje lager schoppen of my terugduwen in de afgrond.
Terug in een donkere kloof, waar ik de leugens en de waarheid van elkaar probeer te scheiden.
Ligt het aan mij?
Is het een gebrek aan kracht waardoor ik hier terecht ben gekomen?
Ben ik zwak?
Heb ik te weinig geloof in God?
Kan ik hieruit komen als ik gewoon een beslissing maak?
Terwijl ik mijn wonden verzorg en mezelf voorbereid op de klim,
zal ik de enige beslissing maken die er echt toe doet.
Ik zal me niet veroordeeld voelen door het aantal keren dat ik struikel en val.
En hoeveel tijd het mij ook gaat kosten,
Ik zal nooit genoegen nemen met een leven in de schaduw.
Ik zal altijd weer opstaan.
(* noot: Het gaat goed met mij. Dit is gewoon iets waar ik een tijdje geleden doorheen ging.)
(Vertaling: Beoordeel mij niet naar het aantal keer dat ik val, beoordeel mij naar het aantal keer dat ik weer opsta.)
